ಅಳುವ ಕಡಲೊಳು

ಅಳುವ ಕಡಲೊಳು .......

ಅಳುವ ಕಡಲೊಳು ತೇಲಿ ಬರುತಲಿದೆ ನಗೆಯ ಹಾಯಿ ದೋಣಿ ।
ಬಾಳ ಗಂಗೆಯ ಮಹಾಪೂರದೊಳು ಸಾವಿನೊಂದು ವೇಣಿ ।।

ನೆರೆತಿದೆ ಬೆರೆತಿದೆ ಕುಣಿವ ಮೊರೆವ ತೆರೆ ತೆರೆಗಳೋಳಿಯಲ್ಲಿ ।
ಜನನ ಮರಣಗಳ ಉಬ್ಬು ತಗ್ಗು ಹೊರಳುರುಳುವಾಟವಲ್ಲಿ ।।

ಎತ್ತೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುವ ಮನಕೂ ಕೆಸರ ಲೇಪ ಲೇಪ ।
ಕೊಳೆಯು ಕೊಳಚೆಯಲಿ ಮುಳುಗಿ ಕಂಡೆನೋ ಬಾನಿನೊಂದು ಪೆಂಪ ।।

ತುಂಬುಗತ್ತಲಿನ ಬಸಿರನಾಳುತಿದೆ ಒಂದು ಅಗ್ನಿ ಪಿಂಡ ।
ತಮದಗಾಧ ಹೊನಲಲ್ಲು ಹೊಳೆಯುತಿದೆ ಸತ್ವವೊಂದಖಂಡ ।।

ಆಸೆಯೆಂಬ ತಳವೊಡೆದ ದೋಣಿಯಲಿ ದೂರ ತೀರ ಯಾನ ।
ಯಾರ ಲೀಲೆಗೋ ಯಾರೋ ಏನೋ ಗುರಿ ಇರದೆ ಬಿಟ್ಟ ಬಾಣ ।।

ಇದು ಬಾಳು ನೋಡು ಇದ ತಿಳಿದೆನೆಂದರೂ ತಿಳಿದ ಧೀರನಿಲ್ಲ ।
ಹಲವು ತನದ ಮೈ ಮರೆಸುವಾಟವಿದು ನಿಜವು ತೋರದಲ್ಲ ।।

ಬೆಂಗಾಡು ನೋಡು ಇದು ಕಂಬ ಬಯಲು ದೊರಕಿಲ್ಲ ಆದಿ ಅಂತ್ಯ ।
ಅದ ತಿಳಿದೆನೆಂದು  ಹಲವರುಂಟು ತಣಿದೆನೆಂದವರ ಕಾಣೆನಯ್ಯ ।।

ಅರೆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿ ನಾವೆಷ್ಟೋ ಮರೆತು ಮೆರೆದು ।
ಕೊನೆಗೆ ಕರಗುವೆವು ಮರಣ ತೀರ ಘನ ತಿಮಿರದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ।।

------ ಗೊಪಾಲಕೃಷ್ಣ ಅಡಿಗ